fimmtudagur, 29. októberallir sem hafa reynt að taka ljósmyndir vita að sumar ljósmyndir eiga erfiðari fæðingu en aðrar. já, til eru jafnvel myndir sem hafa krafist þess að ljósmyndarinn leggi sjálfan sig eða viðfangsefni sín í hættu. þessi mynd er ágætt dæmi um slíkt. á myndinni má sjá ungverska ógæfumenn reyna að tæla til sín ferðamenn í svikamyllu. þegar þessir viðkunnalegu kumpánar urðu mín varir--sem var einmitt um það leyti sem þessi mynd var tekin--þá varð uppi fótur og fit. þeir reyndu hvað þeir gátu að hafa af mér myndvélina og hótuðu mér öllu illu. þrátt fyrir að vera besta skinn, þá er ykkar einlægur asni þéttur á velli þegar þannig viðrar. þegar þessir ágætu herramenn áttuðu sig á því að ég yrði ekki hræddur, þá hætti þeim að lítast á blikuna og þorðu loks ekki öðru en að hörfa með skottið á milli lappanna. og það þarf víst ekki fjörugt ímyndunarafl til þess að átta sig á því að verr hefði hæglega geta farið.
sunnudagur, 18. októberókei, aðeins einn bíll enn og svo er ég hættur ...
sunnudagur, 11. októberég ætla að leyfa mér að lauma út fleirri bílum.
sunnudagur, 4. októberí búdapest kennir ýmisa grasa. til dæmis, þá má finna þar afar viðkunnanlega bíla. einkum og sér í lagi, já, þá má þar finna austurevrópskar og sovéskar bifreiðar í umtalsverðum mæli. nú, þegar ég var ungur, þá þóttu þessir bílar ekki merkilegur pappír. þeir þóttu eiginlega allra síðasta sort. það verður nú samt að segjast að þessir bílar hafa elst mun betur en margur eitt sinn ætlaði. já, við verðum að viðurkenna núna að það leynist ákveðin fegurð í þessum bílum. þeir búa yfir einstökum karakter sem tímans tönn hefur farið varlega um á meðan jafnaldrar þeirra eru flestir orðnir að óttalegum skrípum. ég ætla þessi orð allra síst sem einhvers konar predikun en ég ætla samt að leyfa mér að impra á sannleika sem oft vill gleymast: því er nefnilega þannig með svo afar margt farið, að tíminn verður bara að fá að leiða gildi þess í ljós. já, litli ljóti andarunginn leynist æri víða.
